சில்லிடும் பனியும்
நிலவின் ஒளியும்
பின்னிரவை ஏகாந்தமாக்கி
கொண்டு இருந்தன
யாரோ நடந்து வரும் சத்தம்
கம்பை தட்டி கொண்டே
இரவுடன் தனிமையில் உரையாடலா
என்று யோசிக்கும் நேரம்
சத்தம் கூர்மை ஆகிக்கொண்டு
காதை நெருங்கியது
கூர்க்கா வந்து நின்றார்
கூச்சத்துடன்
என்ன என்று கேட்டால்
பேசியே நாட்கள் ஆகிவிட்டது
உங்களுடன் கொஞ்சம் பேச
வேண்டும் என்றார்
பேசி கொண்டே இருந்தார்
கேட்டு கொண்டே இருந்தேன்
விடியும் வரை பேச்சு துணையாக
என்ன என்று கேட்டால்
ReplyDeleteபேசியே நாட்கள் ஆகிவிட்டது
....................பாவம் ......... இரவின் தனிமையில், மௌன ராகம் மட்டும் கையில் இருக்கும் தடியின் தாளத்துக்கேற்ப வாசித்து கொண்டு இருப்பவர்.
ரொம்ப தனிமையா மீன்ஸ்..
ReplyDeleteபொங்கல் வாழ்த்துக்கள்..
மௌனமான நேரம்...அவர் மனதில் என்ன பாரம்...
ReplyDeleteமௌன இருளின் காவலன்...மௌனத் துணைவன் அல்லது மௌனக் காவலன்...
ஐயோ விதம் விதமா கற்பனையை ஓட விட்டுட்டீங்களே....
இயந்திரமாகிப் போன உலகில்
ReplyDeleteபேச்சு குறைந்துவிட்டதே உண்மை.
பக்கத்து வீட்டுகாரனிடம் சிநேகப் புன்னகை மட்டுமே..!
சில நேரம் அதுவும் மறந்து..!
நல்ல கவிதை